Dream Library - Wirtualna
konsola dla SEGA Dreamcast |
Autor - Rolly
Nie wiem czy wiecie, ale to SEGA kreowała przez wiele lat rozwiązania,
które wyprzedzały swoją epokę o dobre kilkanaście lat. To Niebiescy tworzyli
masę dodatkowych kontrolerów (w tym ruchowych), serwisy do gier sieciowych,
dodatki typu DLC, czy różnego rodzaju portale, które swoje
skrzydła rozwineły dopiero minimum 10 latach od zakończenia produkcji
Dreamcasta. Jakiś czas temu pisaliśmy o aktualnych możliwościach online DreamPi,
a teraz przyszła również pora na... Dream Library.
Dream Library? Huh? Co to - spytacie. Wszyscy pamiętają iż możliwości internetowe DeCe
nie ograniczały się tylko do przeglądania stron czy
czatów, ale i również do grania "online" w wiele
tytułów multiplayer. Ba! Do ściągania na kartę pamięci
sejwów czy różnych dodatków do gier itp. Ale niespotykanym
wydarzeniem, jak na tamte czasy było uruchomienie
serwisu, który pozwalał na zakup i ściąganie gier ze
starszych konsol, tak aby od razu można było je odpalić na
Makaronie! Ten retro serwis, nazwano właśnie
pięknie brzmiącą po polsku "Blibiloteką snów". Wszysycy japońscy szczęśliwi
posiadacze Drimków, mogli zagrać w gry z SEGA Mega
Drive czy NEC PC Engine w doskonałej jakości, (zarówno
samej emulacji) jak i ze wsparciem wysokiej
rozdzielczości trybu VGA.
Serwis uruchomiono 1 czerwca 2000 roku. Do
działania wymagano
jedynie posiadania przeglądarki Dream Passport 3 lub
poźniejszego Dream Passport Premiere (ta przeglądarka
wspierała już łącza szerokopasmowe i przystawkę BBA) i
oczywiście połączenia internetowego. Kiedy my w Polsce
dopiero raczkowaliśmy w korzystaniu z internetu (w
większości dostępnego tylko przez bardzo drogie
połączenia telefoniczne), japończycy byli już kilka
techonologicznych okrężeń przed nami.
Gry z serwisu można było kupić
oczywiście za pomocą karty kredytowej, badź wymienić
je ze zebranych wcześniej punktów. Przelicznik jaki
stosowano to: 1 Dream Point = 1 Yen. Ceny wahały
się więc od 50 do 400 yenów. Pojawiały się również
czasowe promocje, czy dostęp ograniczany do kilku dni
użytkownia. Nie zabrakło również typowych wersji demo.
Lista dostępnych tytułów została przygotowana w
głównej mierze o bibliotekę hitów z PC Engine
działąjących na nośniku HuCard. Z nielicznych
informacji wynikało, że za stworzenie emulatora PCE
odpowiadało Target Laboratory i KAZE GDRi. Niestety ze
względu na rozmiar plików, zdecydowano się na
rezygancję z tytułów działąjących na CD-Romach.
Oczywiście, żadnych problemów nie było z grami
działąjącymi na drugim systemie - SEGA Genesis. Nie
brakowało takich hitów jak Shinobi,
Phantasy Star, Alien Storm czy Galaxy Force. W
planach było rozszerzenie serwisu o gry innych
producentów. Niestety poprzez wstrzymanie produkcji
Dreamcasta, spaliły one na panewce. Całkowite
wyłączenie dostępności Dream Library nastąpiło 31
stycznia 2003 roku. Do tego czasu ukazało się aż 45
gier z Mega Drive oraz 43 tytuły z PC Engine (HuCard). Serwis był pierwszym w histori brażny gier wideo,
który pozwalał ściągać gry z innych systemów jako
tzw. "DLC".
Warto napisać również troszkę o
przeszkodach w latach tamtej generacji. Problemem
przede wszystkim były dość wolne modemy, brak
tanich zewnętrzych nośników i mała pamięć wewnętrzna samego
DC. Skutkowało to tym iż pobrane do ramu DeCeka gry,
znikały po wyłączeniu konsoli (trzeba
było ściągać je raz jeszcze).. Oczywiście
postęp gry pozostawał na VMU w przypadku gier dla SMD. PCE
korzystało z systemu haseł. Fakt ponownego
pobierania plików, co przy stanardowej prękości 33,6kb/s
japońskich modemów, mógł na początku frustrować samych graczy.
Pojawiały się także narzekania na jakość emulacji
dźwięku czy przekłamania graficzne w pojedyńczych
tytułach. Niestety był to urok, krótkiej żywotności
wirtualnej blibioteki - poprawek już nie wprowadzono.
Do dziś niestety nie udało się odblokować /
przygotować w pełni działającej składanki z wszystkimi
tytułami. O ile romy z Mega Drive to kwestia (wedle
moich prób i błędów podczas grzebania w obrazach)
podmiany nazwy pliku i rozszerzenia (działają zwykłe
pliki .BIN), to o tyle grupom scenowym jak i
pojedyńczym hakerom największym problemem oczywiście
przysparza
biblioteka PCE. Po kilku serwisach krążą natomiast filmy, w
których można zobaczyć, że japońscy użytkownicy mają
dostęp do zakupionych gier. Poniżej znajdziecie
krótki film pokazujący bazę gier i działanie gier
bibiloteki PC Engine oraz osoby, które pojawiają się
na starcie samego emulatora. Zwykli użytkownicy na
szczęście mogą ratować się scenowym PCCast autorstwa
LTK.
Link :
https://www.youtube.com/watch?v=0Bo9JC1PuTI
Dodatkowo
na Youtube, Dricaschan pokazuje jak dostać
się do kilku ukrytych funkcji powiązanych z z Dream
Library, używając Dream Passport 3 i prostych adresów
x-avefront (znanych Wam m.in. z mojego edytowalnego
prostego odtwarza wideo opartego na DP). Dzięki nim
wypróbujecie 15 minutowe demka m.in. kilku klasyków z
SEGA Mega Dive. Ciekawcy niech zajrzą pod link :
https://www.youtube.com/watch?v=UsI5v_xltIQ i
zastosują kilka prostych poniższych komend, dzięki
którym je odblokują.
Aby zagrać np. w Columns, w DP3
wpiszcie x-avefront://---.dream/proc/launch/3 i
przejdzcie pod wpisany adres. Warto popróbować,
pobawić się aby zobaczyć jak wiele nasza ulubiona
konsola miała do zaoferowania.
Podsumowując.
DL
było czymś, w co poźniej ewoluowały takie obecne usługi
jak Virtual Console od Nintendo, Playstation Network,
Xbox Live Microsoftu czy nawet Steam. Sama idea firmy
SEGA okazała się zdecydowania zbyt przyszłościowa aby
uratować przegrywającego wojnę (m.in.o wychodzące już dziś z
użycia DVD - czujecie?!) Dreamcasta z Playstation 2.
Niestety brak tanich rozwiań, typu obecne karty SD i
szybkie łącza internetowe blokował rozwój serwisu na
resztę części świata. Były to przecież pierwsze lata
nowego milenium. Mimo to warto było zainteresować się tematem,
nie traktując go jako zwykłą ciekawostkę, ale w pełni
przemyślaną decyzję koncernu i chęć demonstracji
wszystkim czegoś "nowego". Pokazano również jak bez
setki patchy, przesuwania terminów móżna wystartować
dobrze działającą dystrybucję cyfrową, czy jak kto
woli wirtualną konsolę. Na koniec
przygotowałem dla Was pełną listę wszystkich
dostępnych tytułów w serwisie Dream Library. Więdzę
zaczerpnąłem
z japońskiej Wikipedii.
1. Alien Storm 2. Assault Suits
Leynos 3. Aworg 4. Battle Golfer 5. Bonanza
Bros 6. Chameleon Kid 7. Columns 8. Columns
II 9. Dragon Slayer The Legend of Heroes 10.
Echo the Dolphin 11. ESWAT 12. Flicky 13.
Gain Ground 14. Galaxy Force II 15. Ghouls &
Ghosts 16. GYNOUG 17. G-Loc 18. Ikasuze! Koi
no Doki Doki Penguin Land 19. Ichidant~R GG 20.
Labyrinth of Death 21. Langrisser 22. Monster
World IV 23. Party Quiz Mega Q 24. Pengo 25.
Phantasy Star II 26. Phantasy Star II Amia’s
Adventure 27. Phantasy Star II Kind’s Adventure
28. Phantasy Star IV: The End of the Millennium
29. Putter Golf 30. Puyo Puyo 31. Puyo Puyo USA
32. Pyramid Magic 33. Rent a Hero 34.
Sangokushiretsuden 35. Shining Force 36. Shove
it: The warehouse game 37. Sonic the Hedgehog
38. Sorcerian 39. Sorcer Kingdom 40. Super
League 41. Super Volleyball 42. Star Cruiser
43. The Revenge of Shinobi 44. ToeJam & Earl 45.
16t
1. Alice's Dreams' In
Wonderland 2. Alien Crush 3. Bomberman 94 4.
Burning Angel 5. Cross Cyber 6. Cyber Cross
7. Digital Champ 8. Double Ring 9. Eternal City
10. Fantasy Zone 11. Fire Pro Wrestling Combination
Tag 12. Ganbare Golf Boys 13. Gekisha Boy 14.
Honey in the Sky 15. Honey on the Road 16.
KAISOU CHŌJIN SCHBIBIN MAN 17. Last Ninja 18.
Legend of Hero Tonma 19. Magical Chase 20. Metal
Stalker 21. Mister Heli no dai boken 22.
Momotaro Densetsu Gaiden 23. Moto Roader 24.
Naxat Open 25. Necromancer 26. Neutopia 27.
Neutopia II 28. Paranoia 29. Power League 30.
Psycho Chaser 31. P-47 32. Rabio Lepus Special
33. R-TYPE I 34. R-TYPE II 35. Saint Dragon
36. Sengoku Mahjong 37. Soldier Blade 38. Takeda
Shingen 39. The Kung Fu 40. Time Cruise II
41. USA Pro Basketball 42. Vigilante 43. Waiwai
Mahjong Yukaina janyutachi