SEGA-SKY

Chciałbym wam dzisiaj trochę przybliżyć ciekawą grę na konsolkę Nintendo DS pod tytułem Feel The Magic XX/XY lub w Europie, Project Rub. Opisywana pozycja jest niczym innym jak zbiorem ponad 30-stu mini gier, przygotowanych specjalnie pod kątem ekranu dotykowego i mikrofonu. Postanowiłem, że podzielę tę recenzję na parę działów takich jak wstęp, grafika, muzyka, grywalność, wykorzystanie możliwości konsolki i konkluzja - czy warto. Dzięki temu nie pogubicie się w gąszczu zawartych w tej recenzji informacji i potem będzie wam łatwiej rzucić na nią oko. Więc zaczynamy.

1. Wstęp:

Czy w grze, w której znajdują się tylko mini gry może być jakaś fabuła? Od teraz można powiedzieć, że tak. Jednak niczym specjalnym nas nie zaskakuje, wchodzimy w skórę młodego chłopaka, który pragnie w jak najbardziej dziwaczny sposób zaimponować dziewczynie, w której się zakochał. Panowie z Segi Ameryki nie odkryli Ameryki, lecz jest to bardzo fajny "dodatek". Nie myślcie jednak, że fabuła jakoś was wciągnie, nie, ona sobie po prostu jest i tyle.

2. Grafika:

Szczerze wam powiem, że jak po raz pierwszy zobaczyłem zrzuty ekranu z tej gry to się przeraziłem. Na screenach ta wyglądała po prostu brzydko, wiem, o gustach się nie dyskutuje, ale to tylko moje zdanie. Jak po raz pierwszy ją włączyłem, zostałem bardzo mile zaskoczony. Wszystko wygląda bardzo estetycznie, ma swój dość specyficzny styl, nie widać żadnych pikselków, kolory są żywe i nasycone. Nie ma praktycznie jak narzekać na grafikę, jest bardzo ładna i umila nam czas spędzony przy giercowaniu.

3. Muzyka:

Jest (w co każdy nie wątpił) i jest dobra. Nie są to może szczyty możliwości przenośnej konsolki od Nintendo, ale utwory nie odrzucają, a co najważniejsze wpadają w ucho i z własnego doświadczenia wiem, że podczas dnia czasem nuciłem sobie kawałki zawarte w tej szpili. W tym miejscu warto wspomnieć o możliwości odblokowania specjalnego trybu, wtedy na ekranie z menu pojawiają się dwa głośniczki. Po naciśnięciu na któryś z nich dostajemy bardzo prymitywny "stół mikserski" i możemy sobie do woli miksować muzykę i wszystkie efekty dźwiękowe dostępne w całej grze. Zabawa może na 5 minut, potem gwarantuję wam, że więcej tam nie wejdziecie :)

4. Grywalność + wykorzystanie możliwości konsolki:

Jako, że grywalność w tym wypadku wiąże się z wykorzystaniem ekranu dotykowego i mikrofonu, na czas tej recki połączyłem te dwa punkty w jeden. Sterowanie w grze odbywa się wyłącznie przy pomocy ekranu dotykowego, nawet w menu nie możemy korzystać z krzyżaka.
Większość gierek wciąga i naprawdę nie potrafię sobie wyobrazić, jakby ten tytuł mógł egzystować bez pomocy touch screen'a, w tym momencie możecie wysyłać podziękowania do inżynierów od N, że mieli tak wspaniały pomysł.
Gra, w której sterujemy żaglówką przy pomocy naszych płuc (:D) i mikrofonu, jest jedną z moich ulubionych, naprawdę polecam, bo zapewnia dużo dobrej zabawy. Jeżeli zakończymy którąkolwiek z gier powodzeniem, to odblokowują nam się ubranka, w które możemy przebierać naszą 'ukochaną', taka mała zachęta od Segi. Grywalność stoi na wysokim poziomie, na dzień dzisiejszy bardzo dobrze wykorzystano możliwości konsoli.

5. Konkluzja = czy warto:

No i czas przejść do sedna, Project Rub jest grą bardzo fajną, ale niestety niezbyt długą. Przechodząc ją po raz pierwszy miałem dużo frajdy, ale przechodząc ją po raz drugi emocje opadały. Po pewnym czasie gry po prostu zaczynają się nudzić i nie pomoże nam nawet tryb hard, który nawiasem mówiąc jest bardzo wymagający, trudność gier wzrasta dość znacznie i mi nie starczyło chęci na jego ukończenie.
Czy warto? Odpowiadam tak, naprawdę warto zainteresować się tym tytułem. Jeżeli nie boisz się ciężkiej rywalizacji, jeżeli nie odstrasza Cię myśl, że gra nie jest pozycją długowieczną z setkami godzin zabawy i jeżeli lubisz zwariowane pomysły, to ta gra jest dla Ciebie!
Jako tytuł startowy nadaje się wyśmienicie, bo co ważniejsze pokazuje nam jak można wykorzystać zasoby techniczne handhelda.
Feel The Magic XX/XY to świetny zbiór mini gier dostępnych tylko na NDS, szkoda że z czasem zmienia się w pozycję do grania "z doskoku".